آمادگی به اعتیاد IAPS  / Iranian Addiction Potential Scale

مقیاس آمادگی به اعتیاد توسط وید و بوچر (1992) ساخته شد و تلاش هایی در جهت تعیین روایی آن در کشور ایران صورت گرفته است. این پرسشنامه، مقیاس ایرانی آمادگی به اعتیاد است که با توجه به شرایط روانی – اجتماعی جامعه ایرانی توسط زرگر (1385)، ساخته شد (به نقل از زرگر، نجاریان و نعامی، 1387). این پرسشنامه از دو عامل تشکیل شده و دارای 36ماده به اضافه 5 ماده دروغ سنج می باشد.

 نمره گذاری هر سوال بر روی یک پیوستار از صفر (کاملا مخالفم) تا ۳ (کاملا موافقم) می باشد. البته این شیوه نمره گذاری در سوالات شماره ۶، ۱۲، ۱۵، ۲۱ معکوس خواهد شد.

این پرسشنامه دارای عامل دروغ سنج می باشد که شامل سوالات شماره  6  ,۱۲،  ۱۵، ۲۱ و۳۳ می شود. برای بدست آوردن امتیاز کلی پرسشنامه باید مجموع امتیازات تک تک سوالات (به غیر از مقیاس دروغ سنج) را با هم جمع نمود. این نمره دامنه ای از ۰ تا 111 را خواهد داشت. نمرات بالاتر به منطله آمادگی بیشتر فرد پاسخ دهنده برای اعتیاد می باشند و برعکس.
این پرسشنامه ترکیبی از دو عامل آمادگی فعال و آمادگی منفعل می باشد. آمادگی فعال مربوط به رفتارهای ضداجتماعی، میل به مصرف مواد، نگرش مثبت به مواد، افسردگی و هیجان خواهی می باشد و در عامل دوم (آمادگی منفعل) بیشترین ماده ها مربوط به عدم ابراز وجود و افسردگی می باشد.

روایی و پایایی
در پژوهش زرگر و همکاران (۱۳۸۷) جهت محاسبه روایی این مقیاس از دو روش استفاده شد. در روایی ملاکی، پرسشنامه آمادگی به اعتیاد دو گروه معتاد و غیر معتاد را به خوبی از یکدیگر تمییز داده است. روایی سازه مقیاس از طریق همبسته کردن آن با مقیاس ۲۵ ماده ای فهرست بالینی علائم بالینی ۴۵/۰ محاسبه شده است که معنی دار می باشد. اعتبار مقیاس با روش آلفای کرونباخ ۹۰/۰ محاسبه شد که در حد مطلوب می باشد (زرگر و همکاران، ۱۳۸۷).

نرم افزار این پرسشنامه توسط تیم برنامه نویسی فارس روان طراحی و تولید شده است ..نمونه خروجی برنامه را در زیر مشاهده کنید

جهت سفارش به صورت انلاین اقدام کنید